نگاهِ آغوش وارِ خود دوست دارم لحظاتی برای خود باشم . دوست دارم لحظاتی در خود فرو روم، امّا نه آن فرو رفتنی که با چنگ زدن با رنج

دیالوگ نویسی گفت:« من برای خودم برنامه‌ای نوشتم، امّا نتونستم بهش پایبند باشم .» گفتم:« چرا؟» +:« خب وقتش سراغم نیومد؟» -:« یعنی تو می‌گی نتونستی زمانی رو به

گاهی اوقات، یک قضاوت آن چنان ما را به هم می‌ریزد و از پا در می‌آورد که عذابی تلخ در  وجودمان ریشه می‌کند . با آن عذاب نمیدانیم چه 

یک نویسنده، انواع و اقسامِ چیزها را می‌نویسد . با نوشتن است که می‌آموزیم . زمانی که می‌نویسم، بسیاری از موضوعات برایم واضح می‌شود . با نوشتن و نشرش،