هرشخصی روزهایش را به گونه‌ای سپری می‌کند. ما زمانی که  وقایع روزانه‌ی‌مان را ثبت می‌کنیم، مسیری را که باید طی کنیم با آگاهی گام بر‌داریم و مسیر برای‌مان روشن‌تر می‌شود. در نویسندگی نیز خلاق‌تر می‌شویم و میتوانیم زندگی بهتری را برای خود خلق کنیم. در فرآیند ثبت وقایع روزانه احساسات‌مان پالایش می‌شود. استرس‌مان کاهش و تمرکزمان نیز افزایش می‌یابد و به ذهن‌مان نظم می‌دهد.

ثبت وقایع روزانه در رهایی از رنج

هنگامی که ما در اوج احساسات از موضوعی که در ذهن‌مان وجود دارد و ما را رنج می‌دهد، احساسات‌مان را کامل می‌نویسیم، باعث می‌شود که از رنج  رهایی یابیم.

بدون یادداشت روزانه ممکن است برخی احساسات را که درون خود نگاه می‌داریم، از درون ما  را فلج کنند. اما با نوشتن، وجودمان سرشار از احساسات خوشایند می‌شود.

تأثیرِ یادداشت نویسی در مهارت یادگیری

ما در یادداشت‌های روزانه‌‌ی مان از موضوعاتی که در کتاب‌ها می‌خوانیم، می‌توانیم بنویسم . این مسأله باعث می‌شود که یادگیری‌مان  تقویت شود و موضوعاتی نیز که از آن‌ها می‌نویسم در ذهن‌مان ماندگارتر شود. فرآیند نوشتن، درک و دریافت‌مان را افزایش می‎دهد.

ثبت وقایع روزانه در زنده شدن نویسنده درون

ما زمانی که به یادداشت نویسی روی می‌آوریم باعث می‌شود نویسنده‌ی درون‌مان زنده شود. صدای درون خود را کشف می‌کنیم و سپس گوهرهایی را برای‌مان تولید می‌کند که در زندگی از آن بهره می‌بریم و به وسیله‌ی آن تفکرِ صحیح را یاد می‌گیریم.

ثبت وقایع روزانه در تقویت احساسات

با ثبت وقایع روزانه خود را واضح‌تر می‌بینیم ،خاطرات آزاردهنده نیز التیام می‌یابند و خود را از دید وسیع‌تری می‌بینیم. ما نسبت به موضوعی که  به آن حساسیت داشتیم و باعث رنج‌مان شده بود، احساسات‌مان بهبود و تقویت می‌یابد و باعث اعتماد به نفس‌مان می‌شود، زیرا در طیِ این فرآیند به مغزمان آموزش می‌دهیم آن کاری را که دوست دارم انجام دهم، را به اتمام می‌رسانم.

تأثیر یادداشت نویسی در ذهن منظّم

ما زمانی که در هر لحظه از روز می‌نویسیم، به ذهن‌مان نظم می‌دهیم و ذهن منظّم باعث می‌شود که شخصیت جذاب و تأثیرگزاری داشته باشیم و در این مسیر نظم ذهنی نیز شفاف‌تر می‌شود.وقتی با نوشتن، چیدمان را یاد می‌گیریم، جاهای خالی ذهن‌مان را شناسایی می‌کنیم. زیرا یک ذهن شلوغ و به هم ریخته نمی‌تواند گرایشی به یادگیری داشته باشد و نسبت به دریافت موضوعات جدید میلی ندارد.

افکار جدید در ذهن نامنظّم وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند. اما ذهن منظّم، به ما آرامش می‌دهد و شبکه‌های جدیدی برای موضوعاتِ نو در مغز ایجاد می‌کند.

کسی که می‌نویسد، هنر چیدمان را می‌داند و نظم ذهنی دارد. او چیزی را که باید در آن مهارت کسب کند، می‌آموزد  و در  ساده‌ترین موضوعات، بیشترین بهره و خلاقیت را دارد.

ما در یادداشت‎های روزانه خود را بهتر می‌شناسیم.

نوشتن مانند باغبانی است. هرکلمه یا پاراگرافی که می‌نویسم مانند باغبانی است. زیرا زمانی که می‌نویسم باغچه را زیباتر می‌کنیم .گلها را هرس می‌کنیم و علف‌های هرز را از بین می‌بریم.

ثبت وقایع روزانه در خودشناسی

در فرآیند نوشتن است که افکار ارزشمند بالا می‌آیند.

هرچیزی که در ذهن‌مان وجود دارد، ارزش نوشتن دارد، فقط کافیست به ذهن‌مان نگاه بیاندازیم تا ایده‌ها را ببینیم.

نوشتن نوعی خودشناسی است. نوشتن می‌تواند ما رو به تکامل برساند. زیرا باعث می‌شود که نقاط ضعف‌مان را بهتر بشناسیم و آنها را برطرف کنیم.

در یادداشت نویسی روزانه شخصیت یک نویسنده را خلق می‌کنیم.

طرح سؤال در یادداشت نویسی برای ایجاد نظم ذهنی

برای نظم دادن به ذهن می‌توانیم از طرح سؤالات درست بهره بگیریم که در طی فرآیند سؤال نویسی نیز به خودشناسی دست پیدا میکنیم. در واقع در نوشتن با خودمان مصاحبه می‌کنیم.

سؤالات باعث شفافیت ذهنی‌مان می‌شود و باعث میشود که از طریقِ آن بتوانیم زندگی و افکار خود را تغییر دهیم.

سخن آخر:

ثبت وقایع روزانه تأثیر عمیقی در شکل گیری افکار درست و احساسات عمیق خوشایند دارد. در فرآیند نوشتن، رنج‌مان نیز تقلیل می‌یابد. ما زمانی که به یادداشت نویسی روی می‎آوریم شخصیت جدیدی از خود خلق می‌کنیم، ذهن‌مان منظم می‌شود و راه را برای آموختن موضوعات جدید باز می‌کند. ما با نوشتن از آنچه که می‎آموزیم، می‎توانیم آنها را ماندگارتر کنیم و درک و دریافت‌مان نسبت به موضوعات افزایش می‌یابد.

شما چقدر در یادداشت نویسی جدی هستید؟ آیا وقایع روزانه‌ی تان را ثبت می‌کنید؟