مینویسم تا پویا و زنده باشم.

می‌نویسم چون هدفی دارم.

می‌نویسم تا شاد بمانم.

می‌نویسم چون دوست دارم دنیا را زیبا بسازم.

می‌نویسم تا دنیا را زیبا سازم.

می‌نویسم تا خور را بسازم.

می‌نویسم تا درونیاتم را بنویسم.

مینویسم چون دوستش دارم.

می‌نویسم تا کلمات آزاد و رها باشند.

مینویسم چون دوست دارم کلامی مدام با قلمم داشته باشم.

می‌نویسم تا به معرفت برسم.

می‌نویسم چون زنده‌ام.

می‌نویسم چون قلمم زنده است.

مینویسم چون پرواز را دوست دارم.

می‌نویسم چون دوست دارم در آسمان لایتناهی ذهنمپرواز کنم.

می‌نویسم از همه چیز

از آسمان

از پرنده

از آسمانِ‌دلگیر

از لبخندِ خورشید

مینویسم از غمِ‌گوشه‌ی چشمانِ کودکی در پیاده‌رو

می‌نویسم از حسِ‌حبسِ پرنده‌ای درچنگالِ قفس

می‌نویسم از آزادی

می‌نویسم از شادیِ کودکانه

می‌نویسم از خود

می‌نویسم از دیگری

می‌نویسم از رؤیاهایم

می‌نویسم از نوشتن

می‌نویسم از دنیای کتابهایم

می‌نویسم

می‌نویسم

زمانی که ننویسم ،نخواهم بود

پس تازمانی که زنده‌ام،می‌نویسم

چون قلم است که وجودم را زنده نگه داشته