پندانه (۱)

برای خود هدیه‌بگیر، به‌ دیگران و دوستت نیز هدیه‌ای تقدیم‌کن. به دیگران مهر و مهربانی را تقدیم‌کن.خود را دوست داشته‌باش و به‌خود عشق‌بورز. از لحظه‌هایت نهایت استفاده و لذت را ببر.

زمانت را هدر نده.همواره در فکر افزایش آگاهی‌ات باش.بخوان و بنویس . بنویس و بخوان. زیرا هردو مکمل یکدیگر هستند. قلم در دستت بگیر و هرآنچه که در ذهنت میگذرد بنویس. درصفحات صبحگاهیت بدون سانسور بنویس. درپیِ سانسور نباش.

قضاوت نکن،اگر قضاوت کردی،درپیِ‌جبران و پوزش خواستن باش. این را بدان که اگر در پیِ رفتار و یاقضاوت اشتباهت معذرت خواهی نکنی،فردی ترسو بیش نیستی.حضور داشته باش.

خدا را بابت نعمت‌هایی که بر تو ارزانی داشته سپاسگزاری کن.از داشته هایت لذت‌ببر و بر نداشته‌هایت غم مخور.

با چشم‌هایت زیبایی‌های دنیا را ببین،با دستهایت کارهای غیرممکن را به ممکن بدل کن،با پاهایت برروی زمین بااستواری گام‌بردار و با گوشهایت به موسیقی دلنواز طبیعت و هرموسیقی گوشنوازی که در این جهان پهناور جریان دارد،بشنو.به‌آهنگ زندگی گوش فراده و دنیا را زیبا ببین.

کتابها را غنیمت بدان،با آنها دوست باش.آنها را تو را با خود به عالمِ‌دیگری خواهند بُرد،دنیایی از دانش،آگاهی و روشنایی،دنیایی پُرجنب‌و جوش.

غفلت نورز،غفلت از توجه‌به عزیزانت،غفلت از دوستانت،غفلت از توجه به اطرافت، غفلت از نوشتن.

از نوشتن غفلت‌نورز.پیوسته بنویس،از هرلحظه‌ای برایِ‌نوشتن بهره‌بگیر.هوا را نفس بکش و زیبایی‌ها را ببین.

افکار منفی و نومیدکننده را از ذهنت دورکن،به افکارِمثبت و شادی‌آفرین بیاندیش.آرزها و اهدافت را بنویس.

هرروز که از بستر برمی‌خیزی،دلایلی که مسبب شادیت میشود را بنویس.مراقب افکارت باش.

مراقب کلماتی که برزبان جاری میکنی،باش.نکند دلی را بشکنی.در کلامت از کلمات مثبت استفاده‌کن. به بارِمعناییِ کلماتت دقت کن.

دنیایی زیبا برای خود بساز.به دیگران همدلی و از آنها دلجویی‌کن.لبخندبزن و شادباش.

صبورباش،هر گونه افکاری که بر ذهنت خطورمیکند،برزبان جاری نکن،لحظه‌ای درنگ‌کن،سپس به آن تفکری که در ذهنت شکل گرفته،لحظه‌ای باندیش و سپس آن را در پستویِ ذهنت واکاوی کن.عجول‌نباش.

گذشته را به‌دستِ فرامموشی بسپار،درزمانِ‌حال جاری‌باش و برای ساختن آینده‌ای زیباتر پیوسته تلاش‌کن.

زیبا بیاندیش،افکار مثبت و هر تفکری  را که باعثِ تغییر در افکارِنادرستِ دیگران می‌شود،انتقال بده.

دلایلِ شادیت را بشمار و بنویس.

زمان‌هایی آفلاین‌باش و بررویِ لحظه‌هایت سرمایه‌گذاری‌کن.از فضای مجازی دورشو و تلفنِ‌همراهت را درمکانی قرار بده که در معرضِ‌دیدت نباشد.

به هرآنچه که از دست‌می‌رود،غم مخور و بر داشته‌هایت تمرکزکن.

برای حالِ‌خوبت تلاش‌کن،اجازه نده که هیچگونه افکارِمنفی و یا نومیدکننده و هیچ شخصی تعادلت و حالِ‌خوبت را برهم زند.

در انتهایِ‌روز و زمانی که به سرزمینِ‌خواب هدایت می‌شوی، براعمالی که در طولِ‌روز انجام‌دادی، به افکاری که در طول روز داشتی،به کتابهایی که خواندی،به لحظاتی که صرفِ‌نوشتن شده، به احساساتی(غم،حسرت،نگرانی،شادی،زیبایی،دلهره،) که در طولِ‌روز داشتی و هرفعالیتی انجام دادی که تو را از اهداف و رؤیاهایت دور و نزدیک کرده بیاندیش،آنها را بنویس و به این موضوع بیاندیش و برای آن برنامه‌ریزی کن که چه‌عملی برای انجام دادنِ‌شایسته‌تر امورت میتوانی انجام دهی و برای فردایی زیباتر و سازنده‌تر تلاش کن.

به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *