من مرضیه نادم هستم. به سرزمین نوشته‌هایِ من خوش آمدید.
سرزمین من
در این سرزمین گاهی رنگی از تصور و خیال و گاهی وهم
اما گاهی نیز ترانه‌ای را از یک کالبد می‌شنوید.
در این سرزمین من از تجربیاتم برای شما حرف میزنم.
وقتی در سرزمینم گام برمیدارید و به خانه‌هایم نگاهی می‌اندازید، من هرچه آنکه در تفکرم می‌گنجد، با شما در میان می‌گذارم.
موضوعاتِ مورد علاقه‌ی من در وهله‌ی اول داستان‌های تخیلی است و دوست دارم شما را با داستان‌هایم به سرزمینِ ناشناخته و عجیب خیال ببرم.
در وهله‌ی دوم من خانه‌هایی را در توسعه‌ی فردی بنا نهادم که در این منزلگاه نقشی از خیال نیست و صحبت‌هایم با شما جدی است.
از خود، تفکرها و باورها و تمامِ افکارم با شما سخن می‌گویم.
مقاله‌ها و یادداشت‌هایم حاصلِ تفکرات و تجربیاتم است و امیدوارم با نوشته‌هایم بتوانم دنیای‌تان را تغییر دهم.
در روزنوشت‌هایم تجربه‌هایِ روزانه‌ام را می‌نویسم.
راستی فراموش کردم به شما بگویم که من دو پسر شیطون دارم و در کنارِ شیطنت‌هایِ روزانه‌ی شان می‌نویسم.
و اما در دهله‌ی سوم به شما بگویم شعر را دوست دارم. وقتی شعری می‌نویسم و یا می‌خوانمش، حس سبزی در وجودم ریشه میکند، گویی بالزدن‌هی پروانه‌های مغزم را می‌بینم و صدای شکوه‌وار چلچله‌های قبلم را می‌شنوم. چشمانم در نورِ شادی غلت می‌زند. شعر دنیایم را دگرگون میکند و آسمانم را پر از کمانه‌ای شکوه‌وارِ نفیسِ مهرِ پرجلوه‌ای میکند و مُهری از آرامش‌های رنگین را بر جمجمه‌ام حک میکند.
حال که تصمیم گرفتی وارد سرزمین شوی، من پذیرای قدم‌های مهرانگونت هستم.
و پذیرایِ نظرت در خانه‌هایم هستم و خیلی خوشحال میشوم که نظرت را با من در میان بگذاری. چون نظرهایت می‌تواند وسعتی بر ذهنم دهد و سرزمینم را پَروارتر کند.
امیدواری که بتوانم مهمان نوازی قابل تقدیری از شما دوست گوهر مهرم به عمل آورم.
امیدورم چشمانِ پر از لطفت را از من دریغ نکنی.
خیلی خوشحال میشوم به سرزمین نوشته‌هایم در تلگرام نگاهی بیاندازی.
میتونی روی لینکِ پایین کلیک کنی و در سریعترین زمان وارد سرزمین نوشته‌هایم در تلگرام شوی، اما فراموش نکن که فیلترشکنت حتما روشن باشد.